Χορεύοντας με τη Μισιρλού.

Η Μισιρλού με τον οριεντάλ ρυθμό της ήταν επόμενο να χρησιμοποιηθεί σαν συνοδευτική μουσική για τον χορό της κοιλιάς.

Πέρα από το χορό της κοιλιάς, υπάρχει και χορός που ονομάζεται Μισιρλού. Το 1945, οι γυναίκες από τον μουσικό σύλλογο στο Πίτσμπουρκ της Πενσυλβάνιας ζήτησαν από τον καθηγητή Brunhilde E. Dorsch να οργανώσει ένα διεθνές χορευτικό συγκρότημα για να τιμήσουν τους συμμάχους της Αμερικής στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο καθηγητής ήρθε σε επαφή με τον Mercine Nesotas, ο οποίος δίδασκε διάφορους ελληνικούς χορούς, συμπεριλαμβανομένου και του Χανιώτικου συρτού, για τον οποίο όμως δεν γνώριζε την μουσική.(Τώρα πώς δίδασκε τον χορό, χωρίς να θυμάται την μουσική, είναι απορίας άξιον). Ούτε κανένας άλλος από την ελληνοαμερικανική κοινότητα του Πίτσμπουργκ δεν γνώριζε την μουσική του χορού. Έτσι ο σπουδαστής μουσικής Pat Mandros Kazalas πρότεινε για τον χορό αυτό την μελωδία της Μισιρλούς σε κάπως αργό ρυθμό, ώστε να ταιριάζει με τα βήματα του Χανιώτικου συρτού.

Στις 6 μαρτίου του 1945 οι γυναίκες του Πίτσμπουρκ χόρεψαν αυτόν τον "νέο" χορό στην ειδική τιμητική εκδήλωση για τους συμμάχους στο Stephen Foster Memorial Hall.
Ο χορός αγαπήθηκε από τους ελληνοαμερικάνους αλλά έγινε δημοφιλής και σε άλλες εθνότητες της αμερικής, όπως οι Άραβες, οι Κέλτες και οι Αρμένιοι οι οποίοι μάλιστα ονομάζουν τον χορό αυτό "snake dance" λόγω των ελικοειδών βημάτων που κάνουν οι χορευτές.

Σύμφωνα με την wikipedia από όπου προέρχονται οι πιο πάνω πληροφορίες, ο χορός αυτός ταιριάζει και με την μουσική του "Ποτέ την Κυριακή" του Μάνου Χατζιδάκι.

Στην ιστοσελίδα των "Greek Dancers of the Monterey Peninsula" ο χορός περιγράφεται αναλυτικά βήμα προς βήμα για όποιον αναρωτιέται κι έχει έφεση να μάθει "How-to" Misirlou.

Και για το τέλος ο "Χανιώτικος Συρτός" από τοπικό χορευτικό όμιλο (Π.Α.Σ τα Περιστέρια). Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης των 2 χορών.


(Για την Ροδιά που ρώτησε πώς χορεύεται η Μισιρλού)