Οι "Ishtar" είναι μια οριεντάλ μπάντα από το Πίτσμπουργκ.
Αποτελείται από την Melissa Murphey (κλαρινέτο),τον Jeff Chmielarski (ηλεκτρικό μπάσο), τον Mark DeFillipo (νταρντούκα), την Beth DeFilippo (ρικ) και τον Rob Metil (Φέντερ Στρατοκάστερ κιθάρα). Οι Ishtar παίζουν ένα εξαιρετικό μείγμα παραδοσιακής ανατολίτικης μουσικής με στοιχεία από την surf rock.
Από το CD τους "Bellyrock", που κυκλοφόρησε το 2008 θα ακούσουμε την belly dance Μισιρλού τους.
Καλή ακρόαση
O Jack Mayesh γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1899 στο Κουσάντασι.
Ο Mayesh μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη, όπου το 1924 παντρεύτηκε την Ροδίτισσα Φλώρα Σαλμώνη.
Γύρω στο 1929 μετακομίζουν οικογενειακώς στο Λος Άντζελες, όπου ο Mayesh ασχολήθηκε με επιτυχία με το χοντρικό εμπόριο λουλουδιών. (Η εταιρεία αν και δεν ανήκει πια στην οικογένεια Mayesh, εξακολουθεί ακόμα να φέρει το όνομά του).
Όταν κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο οι ιαπωνικής καταγωγής συνάδερφοί του φυλακίστηκαν προληπτικά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στις ΗΠΑ, ο Mayesh έγραψε ένα τραγούδι με τίτλο "Los Japones", για να καταγγείλει την κακομεταχείρησή τους. Το τραγούδι αν και δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε δίσκο, παρουσιάστηκε χρόνια αργότερα σε κονσέρτο της Vanessa Paloma to 2007.
O Mayesh ήταν πολύ περήφανος επειδή εξυπηρετούσε κατά καιρούς ως ψάλτης τις 3 μεγαλύτερες συναγωγές των Σεφαρδιτών στο Λος Άντζελες.
Ως τραγουδιστής εκτός από το εβραϊκό ρεπερτόριο, διασκεύασε ελληνικά και τουρκικά τραγούδια σε στίχους ladino.
To τραγούδι για παράδειγμα, που στα ελληνικά είναι γνωστό ως "Καναρίνι μου" και στα τουρκικά ως "Benim güzel bülbülüm",έγινε από τον Mayesh "Ven Canario" στα ladino.
Από το 1941 μέχρι τα τέλη του 1943 ο Mayesh ηχογράφησε 10 δίσκους με 20 τραγούδια με την δικιά του δισκογραφική εταιρία, την "Mayesh Phonograph Record Co."
Το 1948, επισκεπτόμενος την Νέα Υόρκη ηχογράφησε ακόμα 3 δίσκους με 6 τραγούδια, όλα με ισπανοεβραϊκούς στίχους, με την δισκογραφική εταιρία Me-Re. Οι δίσκοι αυτοί σύμφωνα με τον γιό του Jack Mayesh ήταν οι πιο δημοφιλείς και αρτιότεροι καλλιτεχνικά, διότι τον συνόδευε μια εξαίρετη ανατολίτικη ορχήστρα με βιολί, ούτι και με επικεφαλής τον Θόδωρο Κάππα στο κανονάκι.
O Jack Mayesh πέθανε το Φεβρουαρίου του 1969 σε ηλικία 70 ετών.
Κάποιοι λένε ότι ο Mayesh ήταν ο Bing Crosby των ανά τον κόσμο Σεφαραδιτών. Στη Νέα Υόρκη κάθε Σεφαραδίτης νέος είχε στο σπίτι του μερικούς δίσκους του Jack Mayesh.
Ώρα είναι όμως να ακούσουμε τον Jack Mayesh στην Missirlu με ladino στίχους,από τον δίσκο του 1941.Στην ετικέτα του δίσκου αναγράφεται ότι κανονάκι παίζει ο Gabriel Yohai,ενώ ως συνθέτης του τραγουδιού αναφέρεται ο ίδιος ο jack Mayesh.
Καλή ακρόαση
O διάσημος Τούρκος δεξιοτέχνης του κλαρίνου Husnu Senlendirici γεννήθηκε στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας τον Ιούλιο του 1976. Προερχόμενος από οικογένεια βαθιά ριζωμένη στη μουσική παράδοση (ο παπούς του Fahrettin Kofeci έπαιζε κλαρίνο και ο πατέρας του Ergun Senlendirici τρομπέτα), δεν αποτελεί έκπληξη το ότι ο Χουσνού άρχισε να παίζει κλαρίνο από 5 ετών.
Συνοδεύοντας στα παιδικά του χρόνια τον πατέρα του στις περιοδείες του σε Ανατολία και Μικρά Ασία ήρθε σε επαφή με την μουσική παράδοση της πατρίδας του. Παράλληλα, το 1988, ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα στο κρατικό πανεπιστημιακό ωδείο της Κωνσταντινούπολης. Η αλήθεια είναι ότι ο Χουσνού δεν αφιέρωνε πολλές ώρες στα μαθήματά του κι έτσι εγκατέλειψε την σχολή μετά από 4 χρόνια.
Την εποχή εκείνη, άρχισε να παίζει με την περίφημη "Magnetic Band", το συγκρότημα του δεξιοτέχνη των κρουστών Okay Temiz. Με την μπάντα αυτή εμφανίστηκε σε εκατοντάδες φεστιβάλ και κατάφερε να γίνει ένας μουσικός πρεσβευτής της χώρας του. Παράλληλα συμμετείχε στις ηχογραφήσεις της διεθνώς γνωστής μπάντας "Embryo" και πήρε μέρος σε περιοδείες μαζι τους.
Ακόμα συμμετείχε σε φεστιβάλ του εξωτερικού με το σεξτέτο "Laco" του πατέρα του. Επίσης συνόδευσε τόσο στη σκηνή όσο και σε ηχογραφήσεις πολλούς από τους κορυφαίους Τούρκους καλλιτέχνες.
Ενώ ακόμα υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία ίδρυσε την μπάντα "Laco Tayfa", και συνεργάστηκε με το διάσημο αμερικανικό αύνολο "Brooklyn Funk Essentials" για ένα άλμπουμ και μια σειρά συναυλιών.
Αμέσως μετά την επιτυχία αυτή, ο Χουσνού μείωσε τα μέλη της μπάντας του από 13 σε 8, και το οκτέτο πια "Laco Tayfa" κυκλοφόρησε το 2000 τον πρώτο του δίσκο με τίτλο "Bergama Gaydasi".
Ο Χουσνού ίδρυσε ακόμα το κουιντέτο "Husnu Senlendirici and Friends", στην προσπάθειά του να παρουσιάσει την τούρκικη λαϊκή μουσική σε ένα ευρύτερο κοινό.
Από τον δίσκο "Hüsn-ü Hicaz" που κυκλοφόρησε το 2011 με το κουιντέτο αυτό θα ακούσουμε τη Μισιρλού.
Καλή ακρόαση.
Σ' αυτό το ποστ, θα δούμε και θ' ακούσουμε την Μισιρλού, παιγμένη από τους Marakaibo με αυτοσχέδια κρουστά, σε 3 διαφορετικές ... ενορχηστρώσεις.
Οι Marakaibo είναι μία ομάδα κρουστών, η οποία δημιουργήθηκε στη Θεσσαλονίκη το χειμώνα του 2010. Αποτελείται από πέντε άτομα, τον
Νίκο Βαρελά, τον Στέφανο Εφρεμίδη, τον Δημήτρη Ζαχαράκη, την Αλεξάνδρα
Παπαστεργιοπούλου και τον Αλέξανδρο Ριζόπουλο. Είναι όλοι φοιτητές και απόφοιτοι του
Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Ειδικεύονται στα κρουστά, ελληνικά παραδοσιακά, κλασικά, βραζιλιάνικα και drum set.
Έχουν εμφανιστεί σε εκδηλώσεις του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, έχουν
παίξει σε διάφορους χώρους της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας. Κορυφαία
στιγμή, ήταν η συμμετοχή τους σε Παγκόσμιο Διαγωνισμό αυτοσχέδιων
κρουστών οργάνων, στο Ρίο ντε Τζανέιρο στη Βραζιλία, το 2011.
Η ενασχόλησή τους με τα παιδιά, ξεκίνησε στα πλάισια πρακτικής άσκησης σε
σχολεία, για το ενδοπανεπιστημιακό μάθημα ‘"Πρακτική διδακτική των
κρουστών’" , και συνέχισε και εκτός αυτών των πλαισίων, με προγράμματα
για παιδιά με αυτοσχέδια ή μη κρουστά όργανα, το 2010, στη Δημοτική
Βιβλιοθήκη Βέροιας και στις πολιτιστικές εκδηλώσεις της Βαλκανικής
Πλατείας στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης.
Ήδη βρίσκονται σε στούντιο
ηχογράφησης και ετοιμάζουν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά.
Οργανώνουν εμφανίσεις με live video performance, σε συνεργασία με την
animator Marix Ani, σε διάφορα σημεία της Θεσσαλονίκης και θα
πραγματοποιήσουν το project: ‘‘Marakaibo-κρουστά με παιδιά’’ σε
διάφορους χώρους της Θεσσαλονίκης αλλά και της Βόρειας Ελλάδας.
O Βραζιλιάνος τραγουδιστής Will Tom , από το 1977 μέχρι σήμερα, έχει εμφανιστεί σε μουσικές σκηνές, θέατρα και κλαμπ σχεδόν σ' όλη την Βραζιλία, αν και το τραγούδι, όπως δηλώνει, δεν είναι το βασικό του επάγγελμα.
O πολυτάλαντος Will Tom,πέρα από την ενασχόλησή του με το τραγούδι,ζωγραφίζει, γράφει πεζά και ποιήματα, κι έχει εργαστεί στο θέατρο και σε τηλεοπτικές διαφημίσεις.
Από τον δίσκο "Waters of Babylon"που κυκλοφόρησε το 2010, θα ακούσουμε την Μισιρλού με αγγλικούς στίχους,ανακατεμένους με μια μικρή δόση ελληνικών.
οι Delicatessen σχηματίστηκαν στο Λονδίνο το 2010. Οι μουσικές επιλογές της ομάδας αντικατοπτρίζουν την ποικιλομορφία των πολιτιστικών καταβολών των μελών της. Καλλιτέχνες από την Ελλάδα, την Τουρκία, την Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιαπωνία αντάμωσαν για να μοιραστούν την αγάπη τους για την μουσική, και το πάθος τους για την παρουσίαση γνωστών ή λιγότερο γνωστών τραγουδιών, μ' ένα μοναδικό και συναρπαστικό τρόπο.
Το ρεπερτόριό τους περιλαμβάνει ελληνικά λαϊκά και ρεμπέτικα τραγούδια,παραδοσιακά τραγούδια από την Τουρκία και τα Βαλκάνια, κλέζμερ μελωδίες και έθνικ κομμάτια απ΄όλο τον κόσμο.
Οι Delicatessen είναι ο Duygu Çamurcuoğlu (κρουστά,φωνητικά),ο Jeremy Halliwell (κιθάρα), η Muzmee (βιολί), η Παρίσσα Δανιηλίδου (ακορντεόν, φωνητικά),η Patricia de Mayo (ούτι, μπάσο, κρουστά, φωνητικά), ο Phil Wain (μπάσο) και ο Patrick Wendel (κρουστά).
Από το CD τους με τίτλο "Meze" που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2011 θα ακούσουμε μια live εκτέλεση της Μισιρλούς.
Καλή ακρόαση.
O Cisco, κατά κόσμον Stefano Belloti , είναι ένας Ιταλός τραγουδιστής και τραγουδοποιός, γεννημένος στο Κάπρι τον Ιούλιο του 1968.
Από το 1992 μέχρι το 2005 ήταν ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Modena City Ramblers. Το ιταλικό αυτό συγκρότημα ιδρύθηκε το 1991, και η μουσική τους είναι βαθύτατα επηρεασμένη από την Κελτική παράδοση. Οι στίχοι των τραγουδιών του γκρουπ μιλούν κατά της μαφίας και του φασισμού και εκφράζουν τις αριστερές θέσεις των μελών του συγκροτήματος.
Από το 2005 και μετά ο Cisco ακολουθεί την δικιά του πορεία,πλαισιωμένος από μια μπάντα νέων και ταλαντούχων μουσικών που παίζουν βιολιά,μπάντζο, ακουστικές κιθάρες, πιάνο και τύμπανα.
Από την συλλογή "Il Meglio Di Cisco" που κυκλοφόρησε το 2012 με live επιτυχίες του Cisco, θα ακούσουμε το "medley Miserlou-Clanbanlieue", ένα ποτ πουρί δηλαδή της Μισιρλούς με το τραγούδι Clanbanlieue των Modena City Ramblers.
Ο Cisco τραγουδάει την Μισιρλού με Yiddish και ελληνικούς στίχους.
Καλή ακρόαση.
Ο Ρομπέρτο Κάρλος στην διάρκεια της μεγάλης ποδοσφαιρικής του καριέρας πέρασε και από τα γήπεδα της γειτονικής μας Τουρκίας. Ο Βραζιλιάνος αριστερός μπακ που τερμάτισε την καριέρα του στα 39 του χρόνια τον Αύγουστο του 2012, έπαιξε με τα χρώματα της Φενέρ Μπαχτσέ για 2,5 χρόνια, από το 2007 μέχρι το 2009 . Συνολικά είχε 65 συμμετοχές και 6 γκολ.
Οι οπαδοί της Φενέρ τον λάτρευαν. Ένα από τα συνθήματα με τα οποία έδειχναν την αγάπη τους στον Βραζιλιάνο είναι στο ρυθμό της Μισιρλούς.
Στο παρακάτω βίντεο οι οπαδοί της Φενέρ κάποια χρόνια πριν, αποθεώνουν τον Ρομπέρτο Κάρλος στις κερκίδες του Στάμφορντ Μπριτζ, της έδρας της Τσέλσι, λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας μεταξύ των 2 ομάδων.
La la la la la la
Roberto Carlos,Roberto Carlos,oh!
La la la la la la
Roberto Carlos,Roberto Carlos,oh!
Σε παλιότερο σχετικό ποστ, είχαμε συναντήσει πάλι τους οπαδούς της Φενέρ Μπαχτσέ να βρίζουν (τι πρωτότυπο!) τις μητέρες των οπαδών της Μπεσίκτας, της μισητής αντιπάλου της Φενερμπαξέ, τους οποίους αποκαλούν kartal, λόγω του αετού (kartal) που έχει ως έμβλημά της η Μπεσίκτας.
La la la la la la la
la la la la la la la la
şampiyonluk yarınlara kaldı
gördün mü kartal ananın amını
Θέλοντας ή όχι, η Μισιρλού μας, φαίνεται ότι φόρεσε τελικά την κίτρινη-μπλε φανέλα της Φενέρ Μπαχτσέ...
Η σημερινή Μισιρλού περιλαμβάνεται σε μία ορχηστρική συλλογή 25 γνωστών jazz latin επιτυχιών, που ηχογράφησε με την γνωστή λατινοαμερικάνικη συνταγή, με πιάνο, χορδές και κρουστά, η Orquesta Laronda. Το διπλό αυτό LP έχει τίτλο "Amor!",και κυκλοφόρησε το 1971 στη Βρετανία.
Δεν ξέρω αν η Orquesta Laronda ήταν μια πραγματική βρετανική ορχήστρα με αυτοτελή παρουσία ή κάποιο σχήμα με λατινοφανές όνομα, που συγκροτήθηκε για τις ανάγκες της δισκογραφικής εταιρίας για να πραγματοποιεί παρόμοιες ηχογραφήσεις.
Όπως και νά'χει, εμείς θα απολαύσουμε την Μισιρλού τους.
H Orquestra Voadora (ιπτάμενη ορχήστρα) δημιουργήθηκε το 2008 από την συνένωση μουσικών που έπαιζαν σάμπα σε διάφορες ομάδες στους δρόμους του Rio de Janeiro στην διάρκεια του Καρναβαλιού.
Η ορχήστρα δημιουργήθηκε από την ανάγκη αυτών των ανθρώπων να παίζουν μουσική και τον υπόλοιπο χρόνο, μετά το τέλος του καρναβαλιού, προσεγγίζοντας και άλλα στυλ μουσικής.
Η μπάντα πέρα από τα παραδοσιακά είδη της βραζιλιάνικης μουσικής, σάμπα, μπόσα νόβα, εμβατήρια κλπ, παίζει ροκ εντ ρολ, κλασικό ροκ, μουσική από ταινίες, έθνικ κλπ, προσπαθώντας να συγκεράσει τις ετερογενείς μουσικές προτιμήσεις των μελών της με δημοκρατικό τρόπο. Έτσι, η Orquestra Voadora έχει πια δημιουργήσει ένα "ατέλειωτο ρεπερτόριο".
Οι μουσικοί που την αποτελούν είναι οι Daniel Paiva, Sérgio Genovencio, Tiago Rodrigues και Vicente Quintela (τρομπέτες),Carlos Molina, Juliano B. Pires, Leonardo Campos και Márcio Sobrosa (τρομπόνια),André Ramos (βαρύτονο σαξόφωνο),Tim Malik (τούμπα), André Fioroti, Hugo Prazeres, Lula Mattos, Marcelo Azevedo και Pedro Araújo (κρουστά).
Ώρα όμως να δέσουμε τις ζώνες μας και να απογειωθούμε ακούγοντας την Μισιρλού από την βραζιλιάνικη "Ιπτάμενη Ορχήστρα".
Καλή ακρόαση.
O κιθαρίστας Ivan Antonov είναι η ψυχή μιας ομάδας Ρώσων καλλιτεχνών οι οποίοι είναι παθιασμένοι με το φλαμένκο. Η ομάδα ονομάζεται "Taste Of Flamenco" και επί 10 περίπου χρόνια τώρα, με ασύγκριτη ενέργεια και βαθύ συναίσθημα υπηρετούν αυτό το παραδοσιακό είδος ισπανικής μουσικής. Η ομάδα έχει κάνει εμφανίσεις στην Ρωσία,στη Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ιαπωνία και στις ΗΠΑ.
Μάλιστα, ο βασιλιάς της Ισπανίας Χουάν Κάρλος, εξέφρασε τον ενθουσιασμό του στον Ivan Antonov για τον τρόπο με τον οποίο η ρώσικη ψυχή αγκαλιάζει το ισπανικό πάθος.
Από το CD "Taste Of Flamenco"(part2) θα ακούσουμε την Misirlou.
Καλή ακρόαση.
